Sizin daha ne hallere düşeceğinizi 2012’de göreceğiz. Bakalım kim kimin boğazına sarılacak.
12 Eylül faşist darbesinden sonra Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu (TİSK) Başkanı Halit Narin, “Şimdiye kadar onlar (işçiler) güldü, şimdi sıra bizde” diyerek bu darbe ile neyi amaçladıklarını açıkça itiraf etmişti. O günden bu yana hep büyük sermaye çevreleri güldüler. Emekçi sınıflar ise bir türlü gülemediler, onları egemenler güldürmediler.
Ekonomik kriz bütün dünyayı sallamaya başlayınca “teğet geçer” diyenler yavaş yavaş dökülmeye başladılar. 27.12.2011’de Abdullah Gül, “Dünya’daki ve Avrupa’daki kriz bizi de etkileyecektir” buyurdu.
12 Eylül’den sonra “gülenler”in örgütü TİSK Aralık ayı ekonomi bülteninde Merkez Bankası’nın politikalarının istenilen etkiyi yaratamadığını belirtiliyor. Ve şöyle deniyor bültende: “Yapısal sorunlar cari açığın gerilemesini engelliyor. Türkiye en yüksek cari açığa sahip ülke” olarak değerlendiriliyor.
Gerçekten de Merkez Bankası’nın Aralık ayında yayınladığı ödemeler dengesi verilerine göre, 2011 yılının ilk 10 ayında cari işlemler hesabı açığı 65 milyar dolara ulaşmış. 2010 yılının ilk on aylık döneminde cari açık ise 35.5 milyar dolardı.
Bu olumsuz sonucun sorumlusu kim? 12 Eylül’den önce işçileri suçlayan “gülenler” otuz sene sonra kimi suçluyorlar? Her halde iktidarı. (Ama iktidarı açıkça hedef almayıp ya da alamayıp Merkez Bankası’na yükleniyorlar.) İktidar da bu sonuçtan dolayı onları suçluyor. Ekonomi Bakanı Zafer Çağlayan, “Sanki ithalatı ben yapıyorum” diyor. Ekonomi kendilerine göre “iyi giderken” her şeyi hükümet yapıyordu ama kriz kendini göstermeye başlayınca dönüverdiler. Egemen çevreler birbirlerini suçlamaya başladılar. Hani “Başbakan ve ekibi Avrupa ülkelerini üç ayda krizden kurtarabilirdi.” Babacan daha geçenlerde böyle konuşmuyor muydu?
Sizin daha ne hallere düşeceğinizi 2012’de göreceğiz. Bakalım kim kimin boğazına sarılacak.
Unutmayın, son gülen iyi güler.
