Washington Konsensüsü

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp

Washington Mutabakatı

Dünya oligarşisi sosyalist sistemin çökmesiyle birlikte komünizm karşında ele ettiği başarıyla birlikte tarihin sonunun geldiğini açıklar. Emperyalist sistemin alternatifsizliği ilan edilerek emperyalist sisteme direnç gösteren tüm ulusal yapı ve güçleri  ortadan kaldırmaya yönelik yeni bir ekonomik-politik ve askeri bir strateji geliştirilir.

1989 yılında Chicago Okulu’nun ideolojisi doğrultusunda ekonomist John Williamson tarafından hazırlanan ekonomik/politik yaklaşım Washington Uzlaşması olarak adlandırılır. Bu ekonomik/politik yaklaşım, ‘küreselleşme’ adı altında tüm ülkelerin emperyalist sistemle bağlarının yeniden düzenlemesine yönelik bir programıdır.

ABD Hazine Bakanlığı’nın desteklediği,  Dünya Bankası ve Uluslararası Para Fonu’nun dış ekonomik yardıma ihtiyaç duyan tüm ülkelere dayattığı ve uygulattığı programın temel başlıkları şu şekilde sıralanmaktadır:

  1. Yatırımların geliştirilmesi için mali sermayenin ülke içinde ve ülkelerarasında hiçbir engelle karşılaşmaksızın serbest dolaşımının sağlanması,
  2. Gümrük duvarlarının kaldırılarak ticaretin serbest kılınması: Ülkelerin ithalat ve ihracat kotalarının kaldırılması veya azaltılması, gümrük uygulamalarının standartlaştırılması,
  3. Sermaye ve şirket vergi sistemlerinin yeniden düzenlenmesi,
  4. Kişilerin maddi ve mali varlıklar üzerindeki mülkiyet haklarının güçlendirilmesi,
  5. Kamunun sanayi ve ticaret üzerindeki yönlendirici etkisini de dahil olmak üzere her türlü gücünün, rolünün azaltılması, kamu tekellerinin özelleştirilmesi,
  6. Bütçe politikaları: Bütçe açıklarının işsizliğe, enflasyona, üretim düşmesine ve ekonomik faaliyetin azalmasına yola açması nedeniyle, bütçe açıklarından kesinlikle kaçınılması,
  7. Ülke merkez bankalarının bağımsızlaştırılması, faiz oranlarının piyasa koşullarına göre belirlenmesi,
  8. Para birimleri arasındaki sabit döviz kuru uygulamalarının kaldırılması (dalgalı kur politikası),
  9. Deregülasyon: Güvenlik hariç olmak üzere, çevrenin, tüketicinin ve yatırımcının korunması dışında rekabeti ve pazara yeni girecek rakiplerin engellenmesine yönelik her tür koruyucu düzenlemenin kaldırılması
  10. Belirli toplumsal kesimlere yönelik sınırlı ve şartlı sosyal koruma sağlaması:  Kamu harcamalarının en yoksul kesimlere (sağlık, eğitim ve temel hizmetlere) destek olacak ve büyümeyi sağlayacak şekilde sınırlandırılması, bunların dışındaki diğer destekleme politikalarının kaldırılması.
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp

BENZER YAZILAR

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Ana Fikir