Biz ilişki ve etkileşim içinde olduğumuz her şeyi, yaşamda kalmamız bakımından iyi mi kötü mü
olduklarını bilebilmek için “merak ederiz”. Merak duygusunun yönlendirmesiyle, bütün düşünme olanaklarımızı (görme, işitme, aletle gözlem ve deney) tüketerek, ulaşabildiğimiz her şeyi düşünme etkinliğimizin kapsamına alırız. Bununla da yetinmeyip, mevcut düşünme olanaklarımızla ulaştığımız ufkun ötesini de merak ederiz, çünkü ola ki ufkun ötesinde de bir şeyler olmaktadır ve orada olmakta olanlar bizim yaşamımız bakımından önemli olabilir.
