Artık bu saatten sonra kimseden hak hukuk adalet beklemiyoruz.
Bu ülkede ezilenden yana adalet olmadı hiçbir zaman, biliyoruz. Biz bu filmi, reklam arasız filan, onlarca yıldır izliyoruz.
Ülkemizi ele geçirdiler. Bir avuç işbirlikçi alçak, yıllardır halkımıza kan kusturuyor.
Ne söyleyecek söz kaldı, ne anlayacak kafa, ne dinleyecek sabır.
Ülkemizi parçaladılar, halkımızı birbirine düşürdüler. İnsanların beyinlerini iğfal ettiler.
Adım adım faşist diktatörlüklerini inşa ettiler. Gözümüze baka baka, kahkahalar atarak…
Ne haysiyet, ne insanlık onuru, ne insanca yaşama hakkı kaldı.
Bu sonuçtan hepimiz biraz suçluyuz. Kimimizin basireti bağlandı, kiminin gücü yetmedi.
Kimi de açıkça, alçakla dinci faşistlerle birlik oldu, halka ihanet etti.
Bazılarımız sustu, bazılarımız geçmişle hesaplaşmasını bitiremedi.
Bugün Ali İsmail Korkmaz davasından karar çıktı. Katillere ödül gibi ceza verildi. Çocuk katilleri infaz yasasından yararlanarak yakında aramızda olacak.
Ali İsmail’in annesi Emel Korkmaz, adalet beklediği davada, saçı başı ağarmış, ruhen ve bedenen çökmüş, defalarca sinir krizleri geçirerek oğlunun katledildiği görüntüleri izlediğiyle kaldı.
Sağcısı solcusu, şucusu bucusu olarak değil. İnsan olarak sesleniyorum.
Bu gece herkes başını yastığa koyduğunda kendini Emel Korkmaz’ın yerine koysun.
Bu ülkede gencecik çocuklarımızın canına kasteden cellâtlar kadar değeri yok halkın.
Kimin ne davası, ne anlaşmazlığı var, kim kime yan baktı, kim başkasına ne dedi bırakın artık.
Bu davanın öğrettiği, bu ülkede hiç kimsenin can güvenliği kalmadığıdır.
Halkımız faşist katillerce rehine alındı. Bunu yaparken hain ve döneklerden yararlandılar.
Yakında bu ülkede, başta demokratikleşiyoruz diye ülkeyi gericilere satan liberallerle, memleketten ne koparırsak kâr mantığıyla emperyalizmin politikalarına gözü kapalı atlayan Kürt hareketi dâhil, hiç kimsenin hayat hakkı kalmayacak.
Hayattan biraz ders alalım. Gezi’den de ders alamıyorsak artık, bize daha kim ne yapsın?
Basiretsizliğin bedelini gencecik çocuklarımızın hayatıyla ödüyoruz. Birilerinin kişisel hınç ve hesapları, başkasının komitacılığı, bilmem kimin bilmem hangi hesabı. Yettiniz artık.
Yakında ne hesap ne kitap kalacak ve bizler de bu dünyadan yok olacağız.
Hoşça kal Ali İsmail, sen kusurumuza bakma…
Mehmet Kemal Aladağ
One Response
Yazdıklarımızla kalacağız. Tarihe not düşmekle… Tarihin yapanları olamadan… Seyircisi kalarak… Gezi’nin etkileriyle yaşayan ama ders almadan yaşayanlar olarak. Kürt hareketini bir engel olarak görmeyenleri; liberalleri ve halk düşmanlarını çalıp oynadıklarıyla dinleyeceğiz, göreceğiz. Yaşasın faşizm diyecekler herhalde. Kahrolsun faşizm sloganımızı unutturmaya çalışarak.
Halkımızın bu girdaptan çıkış umuduna kafa yoranlar, emek harcayanlar, usulünü, tarzını bilenler önlem alın! Çünkü onlar vicdanen züğürt ve manevi anlamda sağır, dilsiz ve kör. İşlerine geleni görmekteler. Kahrolsun faşizm.
SERKAN YAMAN