Şiirde ironi ve kendine özgülüğün sesi… Çarpıcı sözcüklerle, Yalnızlık Paylaşılmaz der şairimiz. (1978). Dünya Kaçtı Gözüme, Sen Sen Sen, Bir Kapı Önünde, Yuvarlağın Köşeleri, Yumuşaklıklar Değil, Nasılsın, Çiçekleri Yemeyin, Benden Sonra Mutluluk belli başlı şiir kitaplarıdır.
Şiir yaşatıyor: ÖZDEMİR ASAF
(1923-28 OCAK 1981)
GELDİM
Beni çağırmadınız, kalkıp ben kendim geldim.
Uzaklardan size bir haber getirdim geldim.
Bıraktıklarınızdan, unuttuklarınızdan,
Sımsıcak-anılası günler getirdim geldim.
Gömütleri andıran yapılarınızdaki
Yaşantılarınıza evler getirdim geldim.
Tek tek, ayrık-soluyan bitkiseller yerine
Yüzyüze dönük, gülen sizler getirdim geldim.
Solarken suladığım, koparken bağladığım,
Ölürken canlandığım sözler getirdim geldim.
Hazırlayan: Serkan Yaman
